تقویت بدنه خودرو با استفاده از اجزاء کامپوزیتی

در مرحله اول، سه نمونه از تیرهای تقویت شده تمام فلزی با شکل‌های متفاوت سطح مقطع در بخش تقویت کننده در مقیاس آزمایشگاهی ساخته شد و تحت بارگذاری خمش سه نقطه به صورت شبه استاتیک و ضربه جانبی مورد آزمایش قرار گرفتند.

این آزمون‌ها به کمک مدل‌سازی عددی در محیط نرم‌افزار LS-DYNA شبیه‌سازی شده و مطابقت داده‌های حاصل از شبیه‌سازی عددی با نتایج تجربی بررسی شده است.

پس از صحت سنجی مدل‌سازی‌های عددی، با انجام مطالعات پارامتریک و نیز بهینه‌سازی‌های تک هدفه و چند هدفه سطح مقطع با استفاده از الگوریتم ژنتیک، تلاش شده به بهترین حالت برای تقویت سازه مذکور دست یافته شود.

همچنین با بکارگیری تیرهای ارتقاء یافته در سازه رکاب مدل عددی یک خودروی کامل و شبیه‌سازی برخورد از کناره، میزان بازدهی نتایج در یک سناریوی تصادف سنجیده شد. در مرحله بعد، سه نمونه‌ از تیرهای تقویت شده به کمک کامپوزیت، با بهره گیری از تجربیات به دست آمده از عملکرد نمونه‌های فلزی و نیز اضافه کردن موارد جدید، در قالب سازه‌های مرکب فلز-کامپوزیت ساخته شد و به طور تجربی تحت بارگذاری خمشی شبه استاتیک و ضربه مورد آزمایش قرار گرفتند.

پس از توسعه مدل‌سازی عددی برای شبیه‌سازی صحیح رفتار نمونه‌های مرکب، نتایج حاصل از تست نمونه‌های مرکب با عملکرد موارد تمام فلزی مورد مقایسه قرار گرفته و نتیجه‌گیری‌های نهایی ارائه شد.

گفتنی است این پژوهش در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد نیما زاهدان با راهنمایی دکتر حامد احمدی و با مشاوره دکتر غلامحسین لیاقت از اعضای هیأت علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تربیب مدرس انجام شد.