۵۰ دانمارکی میخواهند خودشان موشک سرنشیندار بسازند!
به گزارش پایگاه تحلیلی خبری رشد و توسعه، در سال ۲۰۱۷ فردی مشهور به “مایک هیوز دیوانه” یک موشک فلزی از ضایعات ساخت تا در صحرای موهاوی آمریکا آن را به فضا پرتاب کند و ثابت کند که زمین صاف است!
این داستان بیشتر به دلیل مضحک بودن و البته به دلیل دستاورد چشمگیری که حاصل از ساخت یک موشک کاربردی با ضایعات فلزی بود، در سرتاسر جهان خبرساز شد، چرا که نشان دهنده این بود که یک فرد عادی که میلیاردر هم نیست، میتواند موشک بسازد.
به همین دلیل است که وقتی گروهی متشکل از ۵۰ داوطلب در کپنهاگ دانمارک تحت عنوان برنامه و شرکت “کپنهاگ ساباوربیتالز” اعلام کردند که در حال ساخت موشکی برای ارسال به فضا هستند که در نهایت میخواهند یک نفر را با آن به فضا بفرستند، این خبر توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
“کپنهاگ سابوربیتالز”(Copenhagen Suborbitals) یک برنامه فضایی انسانی آماتور و منبع باز است که توسط جمعآوری عمومی سرمایه، تامین مالی میشود. این شرکت از زمان آغاز به کار خود در سال ۲۰۰۸، پنج موشک بومی و دو کپسول فضایی را به پرواز درآورده است. هدف اعلام شده آنها این است که یکی از اعضا در یک پرواز فضایی زیرمداری، در یک کپسول فضایی روی موشک “اسپیکا” به لبه فضا(ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری) پرواز کند.
اعضای “کپنهاگ سابوربیتالز” به عنوان یک سازمان آماتور، از اوقات فراغت خود برای پیشبرد پروژههای آن استفاده میکنند و در عین حال کارهای روزانه منظمی دارند. آنها در مجمع عمومی سالانه خود، رئیس و اعضای هیئت مدیره شرکت را انتخاب میکنند.
اگر این گروه بیباک متشکل از داوطلبان جاهطلب واقعاً موفق شوند موشک خود را از زمین بلند کنند و به مدار زمین برسانند، این یک نقطه عطف کلیدی برای بشریت خواهد بود.
این شرکت همانطور که گفته شد، متشکل از گروهی از پرتابه شناسان مبتدی در دانمارک است که به شکل داوطلبانه کار میکنند و هدف آنها پرتاب یک فرد به مدار نزدیک زمین با یک موشک دستساز و با بودجه بسیار کم است.
“کپنهاگ سابوربیتالز” تنها برنامه فضایی سرنشیندار آماتور جهان است و از سال ۲۰۱۱ تاکنون پنج موشک پرتاب کرده است.
حالا به نظر میرسد “ایلان ماسک”، “ریچارد برانسون” و “جف بزوس” با یک رقیب جدید مواجه شدهاند.
“مدز استنفت” یکی از مدیران این شرکت که یکی از اعضای این گروه است، میگوید از چالشهای موشک سازی لذت میبرد. وی میگوید: ما این کار را انجام میدهیم، زیرا سخت است. وقتی وارد آن شدید، متوجه میشوید که بخش سرگرم کننده آن، نرسیدن به هدف است. سرگرم کنندگی آن این است که دائماً روی چالشهایی کار میکنید که به طرز مسخرهای دشوار هستند.
“استنفت” و همکارانش در حال حاضر مشغول مهندسی فضاپیمایی به نام “اسپیکا”(Spica) هستند. اگر همه چیز خوب پیش برود، آنها امیدوارند که “اسپیکا” اولین فضاپیمای آماتوری باشد که یک پرواز زیرمداری با سرنشین انجام میدهد و یک نقطه عطفی برای کل بشریت رقم میزند.
اما چنین پروژهای چقدر طول میکشد؟ با توجه به بودجه اندک سازندگان و بسیاری از موانع پیچیده ناشی از همهگیری بیماری کووید-۱۹، دست اندر کاران این برنامه حدس میزنند که حداقل ۱۰ سال دیگر طول میکشد تا “اسپیکا” به مدار زمین پرواز کند و مسیر تاریخ را برای همیشه تغییر دهد.
اگر این گروه از داوطلبانِ متعهد، به هدف خاص خود دست یابند، گواه زندهای از این موضوع خواهند بود که روح انسان فقط در صورت داشتن انگیزه مناسب میتواند به دستاوردهای جدیدی برسد.