سه برابر چین یارانه میدهیم!
بر اساس گزارشهای بین المللی، میزان یارانه انرژی که سالانه در ایران پرداخت میشود حدود ۸۶ میلیارد دلار است و این در حالی است که کشوری مانند چین با بیش از یک میلیارد نفر جمعیت در این حوزه تنها ۳۲ میلیارد دلار یارانه پرداخت میکند. این به خوبی نشان میدهد که وضعیت مصرف انرژی و مشکلات ساختاری اقتصاد ایران که منجر به این حجم از اسراف و الگوی غلط مصرف شده تا چه حد شرایط را پیچیده کرده است.
چندی قبل ما شاهد افزایش قیمت دیگر کالاهایی بودیم که ارز حمایتی دولتی را دریافت میکردند و حالا مرغ به این دسته اضافه شده است. باید بدانیم که حمایت های این چنینی و دخالت دولت در فرایند اقتصاد، جز دشوار کردن شرایط و پیچیده سازی مسائل، کاربرد دیگری ندارد.
باید سال جاری را سال عدم دخالت دولت در اقتصاد در نظر بگیریم. پس از سالها سعی و خطا دیگر امروز باید در جریان باشیم که اقتصاد ایران با دخالتهای دولتی راه به جایی نخواهد برد و اگر بنا بود این دخالتها گره گشا باشند، تا امروز خود را نشان میدادند. از این رو امیدواریم که تصمیم گیران سرانجام به این نتیجه برسند که دخالت در اقتصاد را متوقف کنند. تک نرخی شدن ارز، کاهش تلاش برای قیمت گذاری دستوری و حرکت به سمت سیاستهای کلان که آینده اقتصادی کشور را تضمین میکند، میتواند به عنوان اولویتهای مهم اقتصادی در نظر گرفته شود.
بر اساس گزارشهای رسمی، دولت در کنار یارانه نقدی و مستقیمی که به مردم پرداخت میکند، در طول سال مبلغ قابل توجهی را صرف یارانههای پنهان در حوزه انرژی و سوخت میکند. کارشناسان معتقدند با توجه به اینکه مصرف انرژی از سوی اقشار کم درآمد پایینتر از ثروتمندان است، تداوم این سیاست عملا به افزایش بی عدالتی در اقتصاد ایران منجر شده و مشکل آفریده است. تداوم تخصیص سوخت و انرژی ارزان قیمت، ایران را به یکی از پرمصرفترین کشورهای جهان در این حوزه بدل کرده است.
