رشد و توسعه نمایش در گرو بهبود عملکرد مدیران و متولیان فرهنگی
روزبه اختری” دانش آموخته ی کارگردانی سینما و بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتگوی اختصاصی با پایگاه تحلیلی خبری رشد و توسعه گفت: جامعه تئاتر دچار نوعی بی حسی فراگیر در تمام سطوح شده است. بی تفاوتی وکلای مجلس به طور کلی و کمیسیون فرهنگی مجلس به طوره اخص چیز تازه ای نیست. اعضای کمیسیون فرهنگی فقط نامشان فرهنگی است این عزیزان نه تنها تئاتر و هنر نمایش را به عنوان یک تولید ملی فرهنگی نمی شناسند، بلکه تنها یکبار هم پای بر سالن های تئاتر نگذاشته اند. اما کافی است در فلان نقطه ی دور افتاده ای، برحسب اشتباه آنهم سهوی تخلفی صورت پذیرد، آنگاه تشکیل جلسه داده و با صدور آیین نامه و قوانینی که مسیر رشد و توسعه و بالندگی هنر را مسدود می کند فریاد وا اسفا سر می دهند.
کارگردان نمایش “رکوئیم” با اشاره به وضع اسفناک معیشتی هنرمندان مستقل تئاتر در شرایط شیوع ویروس کرونا خاطرنشان کرد: فعالین حرفه ای تئاتر که شغل دیگری ندارند پیش از شیوع ویروس و تعطیلی سالن های نمایش با سیلی صورت خود را سرخ میکردند. گذران زندگی با افزایش بی رویه همه نیازهای زندگی بشری از اجاره بها گرفته تا مایحتاج اولیه زندگی برای یک هنرمند حرفه ای تئاتری چیزی شبیه یک معجزه بود حالا که بیش از ٨ ماه از تعطیلی تئاتر گذشته و تعداد معدودی هستند که بیمه دارند. امروز استعدادهایی را سراغ دارم که در تاکسی های اینترنتی و کارگری ساختمان مشغولند، یکی از بزرگان و اعضای هیات مدیره انجمن نمایشگران خیابانی کنار مجموعه تئاترشهر دستفروشی می کند. کجای دنیا چنین اتفاقی می بینیم؟
برنده جایزه منتخب مردمی از جشنواره دیلی هندوستان در ادامه توضیح داد: به شخصه با شیوع پاندمی آسیب های جبران ناپذیری دیده ام. چندی پیش با تلاش های فراوان و برگزاری چندین و چند جلسه متعدد و به ضمانت چک و سفته توانستم سرمایه گذاری را از بخش خصوصی مجاب کنم تا روی پروژه نمایشی “فردریک” یکی از جذابترین آثار اریک امانوئل اشمیت، سرمایه گذاری کند. تمام بهار و تابستان گذشته را به همراه ٢٢ بازیگر اصلی که ٧ نفر آنها از ستاره های سینما و تئاتر هستند و حتی برای هر جلسه تمرین حق الزحمه مطالبه می کنند، ٢٠ بازیگر فرم کار، چیزی بالغ بر ٣٠ نفر گروه کر و نوازندگان موسیقی، و تعدادی دیگری از طراحان و دستیاران هفته ای ٣ جلسه در پلاتوهای خصوصی تمرین کردیم. حتی با سالن نمایش هم قرارداد اجرا برای آبان ماه منعقد شد. تمام اعضا گروه هیجان خاصی داشتند کار بسیار خوب پیشرفت کرد و هر چه به زمان اجرا نزدیکتر شدیم فشار کار هم بیشتر، اما متاسفانه تئاترها رو به تعطیلی رفت. شما تصور کنید من چگونه باید تعهدات مالی سرمایه گذار را پاسخگو باشم؟
روزبه اختری با ابراز تاسف از گزارش کمیسیون ویژه حمایت ازتولید ملی، تصریح کرد: بی اعتنایی مدیران و سیاستگذاران کشور موضوع تازه ای نیست. حاصل کار و تلاش حداکثری مدیران کلان فرهنگی قبل از کرونا، تئاتر بیمار و بدنه نحیف اقتصاد هنر نمایش است. درشرایط پاندمی اکنون حال احتضار است حال تئاتر. نمونه این تصمیمات درهم شکننده همین گزارش کمیسیون حمایت از تولید ملی است. نهادها و اداره های زیر مجموعه و متولی فرهنگی هم صرفا هزینه اند و بودجه های بخش فرهنگی را برباد می دهند نه فرهنگی هستند نه هنری، تنها فلسفه وجودی انها برباد دادن بودجه فرهنگ و فرصت هاست. انجمن هنرهای نمایشی، خانه تئاتر، مرکز هنرهای نمایشی، در حالی که دیگر ارگان هایی که فعالیت هنری دارند خود در درون خود نیز اداره هنرهای نمایشی دیگر با پروتکل ها و قوانین منحصربه فرد دارند.
بزرگترین کلاهی که بر سر ما گذاشته اند همین صندوق حمایت از هنرمندان است. این صندوق فقط عنوان حمایت از هنرمند را بر خود دارد و گرنه چه حمایتی؟ اگر برجسته ترین و قدیمی ترین هنرمند کشور به این صندوق رجوع کند و به جهت جذب حمایت مالی آنهم برای جبران خسارت ناشی از اجرای یک رویداد هنری، احتمالا ٢میلیون به او وام خواهند داد، آنهم بعد از طی بروکراسی فرسایشی اداری، تازه باید به نوبت بنشبند. اوضاع شگفت انگیزیست. هیچ کجای دنیا با هنرمند چنین رفتار نمی کند. آنهم با هنرمند نمایش که در مسیر رشد و توسعه کشور فرهنگ ساز است.
بازیگر سریال های هیولا و زیر خاکی در پایان اظهارداشت: به هر حال ما به امید زنده ایم و امیدواریم جامعه تئاتر و مدیران فرهنگی همدل و همراه یکدیگر تلاش کنند تا فرهنگ و هنر در مسیر رشد و توسعه فرهنگی قرارگرفته و به جریان مولد تبدیل شود.
